Spośród ponad 1000 filmów wydanych w ramach Criterion Collection tylko kilka to horrory. Podczas gdy studio koncentruje się na dramatach, kinie zagranicznym i certyfikowanej klasyce, zawsze jest więcej miejsca na świetne straszne filmy.
Kolekcja ma już mnóstwo godnych uwagi horrorów, które z pewnością zasługują na prestiż Kryterium, ale ponieważ jesteśmy głęboko w upiornym sezonie, dlaczego nie zaproponować kilku filmów, które byłyby wspaniałymi dodatkami do kolekcji, na przykład klasycznych niemych przerażeń Nosferatu lub nawiedzające powolne spalanie Audition.
10/10 „Santa Sangre” (1989)
To dość zaskakujące, że żaden z duchowych cudów Alejandro Jodorowsky’ego nie trafił do kolekcji. Santa Sangre to bardzo eksperymentalny surrealistyczny horror z lat 80., który zdecydowanie pasuje do klimatu Criterion. Film opowiada o życiu pacjenta psychiatrycznego, który cierpi z powodu niezwykle traumatycznego dzieciństwa.
Pomimo prostego streszczenia filmu, jest to naprawdę dziwaczne i uduchowione przeżycie z bardzo uderzającymi efektami wizualnymi i przerażającymi momentami. To bardzo niekonwencjonalny horror, który bardzo odbiega od tego, czego można oczekiwać od gatunku. To jednak wciąż mrożąca krew w żyłach podróż po życiu osobliwego bohatera.
9/10 „Gospodarz” (2006)
Host Bong Joon Ho może być jego jedynym horrorem, ale z pewnością zasługuje na dołączenie do Criterion Collection. Film opowiada historię gigantycznego morskiego potwora, który zaczyna siać spustoszenie w koreańskim mieście po tym, jak został zrodzony z uwolnienia toksycznych odpadów do sieci rzecznej miasta.
Film jest o wiele bardziej pomysłowy niż wiele innych filmów o potworach, ponieważ dotyka podobnych tematów, które Bong bada w różnych swoich filmach. Obejmuje to różnice klasowe i wpływ ludzkości na środowisko. Jest to jedno z najlepszych dzieł Bonga i zasługuje na to, by stać w kolekcji obok jego innych fantastycznych dzieł, takich jak Memories of Murder i Parasite.
8/10 „Przesłuchanie” (1999)
Przesłuchanie to wyczerpujący horror, którego najlepiej doświadczyć, wiedząc jak najmniej przed wejściem. Wszystko, co powinieneś wiedzieć, to to, że film opowiada o mężczyźnie, który próbuje znaleźć partnera siedem lat po śmierci swojej żony. Film zaczyna się dość powoli i może nawet nie wydawać się horrorem, ale ma fantastyczną wypłatę, która uzasadnia tempo.
Reżyser Takashi Miike wyreżyserował ponad sto filmów, co jest po prostu oszałamiające. Chociaż ma bardzo obszerny katalog, z dużą różnorodnością stylu i tonu, Audition wciąż jest jednym z jego najlepszych.
7/10 „Latarnia” (2019)
Obraz przez A24
Jeśli istnieje horror z ostatnich lat, który zasługuje na dołączenie do kolekcji, z pewnością jest to Latarnia morska. Film opowiada niepokojącą historię dwóch latarników, którzy walczą o zachowanie słabnącego zdrowia psychicznego, żyjąc samotnie na odległej wyspie.
Złowieszcza atmosfera filmu i spiralne tony sprawiają, że idealnie pasuje do kolekcji Criterion. Reżyser Robert Eggers nie ma jeszcze jednego ze swoich filmów w kolekcji, ale Latarnia morska byłaby świetnym pierwszym dodatkiem, będąc jednym z najlepszych horrorów ostatniej dekady.
6/10 „Podejrzenie” (1977)
Suspiria to jeden z tych klasycznych horrorów, które każdy musi przeżyć przynajmniej raz. Opowiada historię amerykańskiej studentki baletu, która jedzie do Niemiec, aby rozpocząć studia w prestiżowej akademii tańca i szybko zaczyna zdawać sobie sprawę, że w establishmentie czai się zło.
Film koncentruje się na byciu nawiedzającym doświadczeniem audiowizualnym, z fantastycznymi zdjęciami przedstawiającymi niektóre z najbardziej pamiętnych zastosowań koloru z jakiegokolwiek horroru, jaki kiedykolwiek powstał. Ścieżka dźwiękowa filmu jest również umiejętnie wkomponowana w film, dzięki bardzo klimatycznej i kapryśnej prezencji. Podsumowując, Suspiria to prawdziwy klasyk, który bardzo zasługuje na leczenie Criterion.
5/10 „Suspiria” (2018)
Oprócz oryginalnej Suspirii, remake 2018 również zasługuje na swoje miejsce w kolekcji. Film opowiada podobną historię, ale jest zupełnie inny, jeśli chodzi o sposób, w jaki film przedstawia się i zajmuje się postaciami i aspektami horroru.
Podobnie jak w oryginale, duży nacisk kładzie się na estetykę, jaką zapewnia film. Jednak reżyserowi Luca Guadagnino udało się stworzyć zupełnie inne doświadczenie. Zamiast być żywy i zabawny, jego wykonanie jest surowe i brutalne, ale nadal zachowuje przerażające wrażenia audiowizualne i fantastycznie odbiega od oryginału.
4/10 „Mucha” (1986)
The Criterion Collection jest wielkim fanem Davida Cronenberga, w tym wielu jego prac, takich jak Naked Lunch, Crash i Videodrome. Jednak Criterion nie wydał jeszcze swojego najbardziej kultowego filmu, The Fly. Film opowiada historię naukowca, który odkrywa fantastyczną zdolność teleportacji i postanawia ją przetestować na sobie. Jednak sprawy przybierają fatalny obrót, gdy mucha domowa dostanie się do urządzenia.
Jest wiele powodów, dla których uważa się ten film za najbardziej kultowy film Cronenberga, od fantastycznej scenografii i efektów stworzeń po niezapomniane występy Jeffa Goldbluma. To jeden z klasycznych filmów o potworach, który na zawsze będzie ponadczasowy dzięki świetnym praktycznym elementom filmowym, z których słynie Cronenberg.
3/10 „Zabawne gry” (2007)
Funny Games US ma za sobą ciekawą historię, ponieważ jest to angielski remake oryginalnego austriackiego filmu Michaela Haneke. Postanowił nakręcić angielską wersję własnego filmu, ponieważ uważał, że fabuła jest lepiej dostosowana do amerykańskiej publiczności. Film opowiada historię rodziny na wakacjach w domu wakacyjnym, którą odwiedza para podejrzanych młodych mężczyzn.
Oryginalny film Funny Games ma już premierę Criterion, jednak remake również zasługuje na ten prestiż. Konkuruje z oryginałem pod względem jakości i ma wiele aspektów, które działają znacznie lepiej, takie jak lepsza jakość aparatu i większe wpływowe motywy. Criterion ma doskonałą okazję, aby ten film został wydany jako sparowany zestaw pudełkowy z oryginałem.
2/10 „Nosferatu” (1922)
Nosferatu opowiada klasyczną historię wampira imieniem Orlock, który strasznie lubi żonę swojego agenta nieruchomości i sieje spustoszenie w małym miasteczku, w którym mieszkają.
Nosferatu to jeden z najstarszych horrorów, jakie kiedykolwiek nakręcono w krajobrazie, w którym techniki filmowania były bardzo różne, a także postrzegane przez widzów jako przerażające. Gdybyś musiał dziś obejrzeć ten film, mógłbyś uznać go za bardziej przyjemny niż przerażający. Jednak pomimo tego, jak horror postarzał się przez lata, Nosferatu nadal jest przełomowym dziełem filmowym, które pomogło sformułować gatunek i jest klasykiem, który zasługuje na miejsce w kolekcji, aby uczcić jego dziedzictwo.
1/10 „Nosferatu wampir” (1979)
Podobnie jak remake Suspirii, Wampir Nosferatu to kolejny remake klasycznego filmu, który jest naprawdę świetny. Podczas tworzenia tego filmu Werner Herzog wyraźnie dbał o materiał źródłowy, pozostając wiernym ideom i tematom, które badał, a także zapewniając własny styl.
Film trzyma się gotyckiej natury oryginału, a także zawiera zwiewny styl Herzoga widoczny w wielu jego dokumentach. Film ma świetne wyczucie atmosfery, eksplorowane poprzez oprawę wizualną, ton i występy, i jest pasjonującą odą i opowieścią o Nosferatu.
Czytaj dalej: 10 wspaniałych filmów animowanych, które zasługują na dołączenie do kolekcji Criterion