Doktor Strange w Multiwersie Szaleństwa, który osiągnął największe otwarcie kasowe w 2022 roku, widzom kinowym ponownie przypomniano o potędze filmów o superbohaterach. Od ponad dekady widzowie gromadzą się w kinach, aby być zachwyceni, rozbawieni, a nawet wzruszeni naszymi ulubionymi bohaterami. Nie zawsze jednak tak było.
Przez wiele lat filmy o superbohaterach były źródłem ciągłego rozczarowania fanów. Zostały wykonane tanio, nielojalnie wobec materiału źródłowego, a co najgorsze, po prostu nie były zabawne ani ekscytujące. Przygotuj się na tę podróż po złych wspomnieniach.
Stal (1997) – 3/10
Jeśli obejrzysz zwiastun Steel, film o superbohaterach z 1997 roku, w którym występuje Shaquille O’Neal, prawdopodobnie będziesz się zastanawiać, jak producentom udało się wydać 16 milionów dolarów na film, który wygląda tak tanio. Film opowiada historię Johna Henry’ego Ironsa (O’Neal), naukowca wojskowego, który przemienia się w superbohatera, gdy odkrywa, że opracowana przez niego broń wpadła w niepowołane ręce.
Film nie jest łatwy do oglądania i dość łatwo zrozumieć, dlaczego zarobił tylko 1,7 miliona dolarów w kasie na całym świecie. Nie jest to jednak całkowicie pozbawione uroku, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że O’Neal musiał wykonać wszystkie swoje akrobacje, ponieważ nie mogli znaleźć kaskadera, który pasowałby do jego wzrostu i budowy.
Kapitan Ameryka (1990) – 3,3/10
Zanim Chris Evans ożywił rolę Kapitana Ameryki swoim urokiem, honorem i umiejętnościami rzucania tarczą, Matt Salinger pełnił tę rolę w Kapitanie Ameryce (1990). Film śledzi Capa, który budzi się po spędzeniu dziesięcioleci w lodzie, by walczyć ze swoim arcywrogiem, Czerwoną Czaszką. Fabuła jest podstawowa i, jeśli mamy być całkowicie szczerzy, odrobinę dziecinna.
Cały zły plan Czerwonej Czaszki polega na porwaniu Prezydenta, a wielki plan Capa, aby go powstrzymać, obejmuje niewiele więcej niż ciosy i okazjonalny rzut tarczą. Film jest tandetny i przestarzały, ale jeśli ogląda się go z odpowiednim nastawieniem (nieco wybaczającym nastawieniem), może to być bardzo zabawny, a nawet zabawny zegarek.
Kobieta-Kot (2004) – 3,4/10
Zdjęcie za pośrednictwem Warner Bros.
Na pierwszy rzut oka Kobieta-Kot powinna odnieść ryczący (lub miauczący, jeśli wolisz) sukces. Halle Berry była już częścią ukochanej serii superbohaterów (grała Storma zarówno w X-Men, jak i X-Men Two), a Sharon Stone wydawała się idealnym wyborem, by stanąć twarzą w twarz z tytułowym kocim bohaterem.
Niestety, film nie spełnił niczyich oczekiwań. Sceny walki były płaskie i pozbawione napięcia, fabuła była oderwana i często graniczyła z absurdem, a postać była niewygodnie i agresywnie zseksualizowana. Patrząc wstecz, nie jest niespodzianką, że podejście Halle Berry do tej postaci jest uważane za najgorszą na ekranie Catwoman.
Batman i Robin – 3,7/10
Gdzie zaczynamy z tym? Nonsensowne, non-stop lodowe kalambury. Śmieszne gadżety dla nietoperzy. Sutki na kostiumie nietoperza. Bądźmy szczerzy; to wszystko jest trochę śmieszne. Mimo to trudno uwierzyć, że film z Georgem Clooneyem, Umą Thurman, Arnoldem Schwarzeneggerem i Chrisem O’Donnellem w rolach głównych może być tak spektakularny jak Batman i Robin.
Po tym, jak Batman Forever pozbył się mrocznych i szorstkich elementów franczyzy zapoczątkowanej przez Tima Burtona, Batman i Robin pochylają się dalej w kierunku beztroskiej kampowości, która zdaniem reżysera Joela Schumachera najlepiej pasuje do serii. Niestety, w przypadku tego filmu, zobaczyć cię nie było lodem.
Superman IV: W poszukiwaniu pokoju (1987) – 3,7/10
To wielka szkoda, że czas Christophera Reeve’a jako Supermana zakończył się tak rozczarowującym zakończeniem. Aktor, który był całkowicie uwielbiany za rolę Clarka Kenta i jego heroiczne alter ego, zasłużył na znacznie lepsze pożegnanie niż to, które otrzymał w Superman IV: The Quest For Peace.
Chociaż powracająca obsada (Gene Hackman i Margot Kidder) zapewnia dobre role, zawodzi ich niewiarygodnie słaba fabuła i śmieszny złoczyńca w postaci Nuclear Mana. Film osiągnął znacznie gorsze wyniki w kasie, zarabiając zaledwie niecałe 16 milionów dolarów z zgłoszonego budżetu 17 milionów dolarów.
Fantastyczna Czwórka (1994) – 3,9/10
Jak na ironię, produkcja tego filmu jest o wiele bardziej interesująca niż sam film. Chociaż obsada i ekipa nie wiedzieli o tym w tamtym czasie, Fantastyczna Czwórka nigdy nie miała zostać wydana. Studio miało stracić prawa do serii, jeśli nie uruchomiło produkcji filmu, dlatego szybko rozpoczęto zdjęcia do Fantastycznej Czwórki.
Film tak naprawdę nigdy nie miał kinowej premiery, chociaż zaczęły krążyć kopie bootlegowe, umożliwiające ludziom obejrzenie filmu. Film może nie jest wart obejrzenia, ale otaczająca go historia sprawia, że warto go obejrzeć.
Fantastyczna Czwórka (2015) – 4,3/10
Zdjęcie za pośrednictwem 20th Century Fox
Było wiele szumu wokół ponownego uruchomienia Fantastycznej Czwórki w 2015 roku w miesiącach poprzedzających jego wydanie. Josh Trank został reżyserem po tym, jak wyreżyserował chwalony przez krytyków film o superbohaterach ze znalezionych materiałów Chronicle i zgromadził niesamowitą obsadę młodych, utalentowanych aktorów. Miles Teller, Kate Mara, Michael B. Jordan i Jamie Bell byli wówczas gorącymi gwiazdami i zakładano, że ich talenty w połączeniu z reżyserią Tranka w końcu zapewnią fanom doskonały film o Fantastycznej Czwórce, na który czekali. Tak się jednak nie stało.
Film ucierpiał z powodu ogromnej ingerencji studia, a produkcja była zakłócona z powodu rzekomego rozłamu między Trankiem a członkami obsady. Od tego czasu Trank zostawił uczciwą recenzję filmu na Letterboxd, sugerując, że wyciągnął wnioski z tego doświadczenia.
Ghost Rider: Duch zemsty (2011) – 4,3 / 10
Zdjęcie za pośrednictwem Kolumbii
Nicolas Cage przeżywa coś w rodzaju renesansu na dużym ekranie, a widzowie na całym świecie cieszą się jego występem u boku Pedro Pascala w filmie The Unbearable Weight Of Massive Talent. Chociaż aktor twierdzi, że wykonał najlepszą pracę w ciągu ostatnich dziesięciu lat, wątpliwe jest, aby spoglądał wstecz na Ghost Rider: Spirit Of Vengeance z jakąkolwiek dumą lub podziwem.
W kontynuacji Ghost Rider Johnny Blaze z Cage’a miał za zadanie chronić syna Diabła. Film dążył do uzyskania ciemniejszego, bardziej szorstkiego tonu niż pierwszy film, ale wciąż był zbyt oswojony, by spodobać się zagorzałym fanom tej postaci, i zbyt nudny, by spodobać się neutralnej publiczności.
Zoom (2006) – 4,3/10
Myślę, że nikt nie spodziewał się, że Zoom będzie najlepszym filmem o superbohaterach wszechczasów, ale nikt też nie spodziewał się, że będzie aż tak straszny. Film śledzi losy Jacka (Tim Allen), byłego superbohatera, który powraca, by wyszkolić grupę dzieci na największych superbohaterów świata. Do Allena dołączają Courtney Cox, Kate Mara i Chevy Chase, ale żaden z nich nie jest w stanie uratować ogólnego scenariusza i źle napisanych postaci.
CGI w Zoomie jest niewiarygodnie przestarzałe i wstrząsające, nie żeby Zoom oferował wiele, by naprawdę zaangażować publiczność. Jeśli Tim Allen kołyszący bródkę brzmi jak coś, co chciałbyś zobaczyć, to jest film dla ciebie. Jeśli nie, trzymaj się z daleka. Zostałeś ostrzeżony.
Supergirl (1984) – 4,4/10
Dziesięciolecia, zanim postać miała swój własny serial; Supergirl wleciała na duży ekran w spin-offie filmów Christophera Reeve’a o Supermanie. Helen Slater została obsadzona jako kultowa bohaterka, która musi podróżować na ziemię po utracie potężnej kuli. Jednak po przybyciu na ziemię Supergirl musi zmierzyć się ze złą wiedźmą. Film z pewnością nie jest tak zły jak Superman IV: A Quest For Peace, ale nie udaje mu się uchwycić uroku ani serca pierwszych dwóch filmów o Supermanie.
Supergirl czerpie korzyści z niektórych dobrych występów i chociaż z pewnością nie jest idealna, jest to dość solidna próba filmu o superbohaterach prowadzonego przez kobiety w ciągu dekady, kiedy superbohaterki nie miały sprawiedliwego udziału w czasie ekranowym (kwestia, która prawdopodobnie jest nadal nierozstrzygnięty).
DALEJ:Od Sama Raimiego do Jamesa Gunna: reżyserzy superbohaterów, którzy zaczynali od horroru